مذهب گرایی، سبک های مقابله با استرس و ابعاد شخصیت به عنوان متغیر های پیش بینی کننده سلامت عمومی در دانشجویان

با توجه به اهمیت سطح سلامت دانشجویان و نحوه مقابله آنها با نحوه فشارهای زندگی دانشجویی در بهبود عملکرد تحصیلی شان، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مذهب گرایی، سبک های مقابله با استرس و ابعاد شخصیت با یکدیگر و نقش آنها در پیش بینی سلامت عمومی دانشجویان انجام شد. نمونه پژوهش شامل 209 نفر از دانشجویان دختر کارشناسی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی بود که به صورت نمونه گری تصادفی خوشه ای با انتخاب تصادفی یک دانشکده از میاندانشکده های مختلف دانشگاه علامه طباطبایی انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه های سبک های مقابله( WOCQ) جهت گیری مذهبی، پنج عامل شخصیت( NEOPI-R) و سلامت عمومی ( GHQ) گرد آوری و با استفاده از روش های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج تحلیل رگراسیون نشان داد که روان رنجور خویی، سازمان نایافتگی مذهبی، مذهب گرایی و سبک مقابله هیجان محور هر یک قادر به پیش بینی در صد معنی داری از سلامت عمومی دانشجویان هستند. از میان متغیرهای مذهب گرایی و ابعاد شخصیت تنها برون گرایی قادر به پیش بینی معنی دار استفاده از هر دو سبک های مقابله مسآله محور و هیجان محور در دانشجویان بود. تحلیل آماری نشان داد که وجدانی بودن نیز قادر به پیش بینی درصد معنی داری از واریانس استفاده از سبک مقابله مسآله محور برای مواجهه با موقعیت های استرس زا در دانشجویان است. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که کمک به دانشجویان برای یافتن معنا در زندگی و محکم تر کردن اعتقادات مذهبی خود می تواند تآثیر بسزایی در مقابله مناسب آنها با موقعیت های پرتنش زندگی خود و افزایش سطح سلامت آنها داشته باشد. همپنین آگاه کردن دانشجویان از اینکه ویژگی های شخصیتی آنها چگونه ممکن است بر نحوه مقابله آنها با موقعیت های استرس آمیز اثر داشته باشد نیز در بهبود وضعیت سلامت آنها حائز اهمیت است.